​

Het goede zoeken

De zin van het leven volgens Prediker en Jezus

​

Het boek beschouwt Jezus’ eigen, historische boodschap van voor de tijd dat hij door Paulus en de Kerk tot de Christus van het geloof was gemaakt. Jezus’ eigen boodschap wortelt in de wijsheidstraditie van het Oude Testament, waarvan het boek Prediker een voorbeeld is. De kern van die traditie was ‘goed’ te leven, in naastenliefde en ootmoedige aanbidding van God. De profeet Micha (6:8) verwoordt het kernachtig als volgt: Hij heeft u, mens, bekendgemaakt wat goed is. En wat vraagt de HEERE van u anders dan recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God. Dat is de ‘Goede Boodschap’ van het Oude Testament. Het is een boodschap voor een zinvol leven.

De Bijbel is geschreven als een lyrisch, poëtisch werk. Het Hebreeuws van het Oude Testament leende zich uitstekend daartoe, veel meer dan tot filosofisch of theologisch speculeren. Ook het Grieks van het Nieuwe Testament is prozaïsch en poëtisch. De Bijbel schreef ook geen geschiedenis zoals de moderne geschiedschrijving dat doet, maar is literatuur. De Bijbel is een poëtisch boek, en dient daarom m.i. ook als zodanig gelezen te worden.  Het is niet echt historisch, brengt wel vaak een boodschap, maar veel meer nog roept de Bijbel als poëtisch boek zaken in ons op die met emotie te maken hebben. En dat pakt altijd individueel uit. Dogmatische Bijbel uitleg poogt dat te kanaliseren, maar dat is m.i. een heilloze onderneming.

Ook Jezus’ woorden laten zich beter begrijpen, wanneer we die overwegingen in gedachten houden. Veel van wat Jezus historisch gezegd zou hebben, is later van een christologisch jasje voorzien, waarmee de betekenis van die woorden verdraaid werd. Daarbij zijn Jezus’ oorspronkelijke Joodse literaire wijsheidsteksten omgevormd tot christelijk-dogmatische gebodsteksten. Daarom doen Jezuswoorden vaak zo vreemd en onbegrijpelijk aan. Om Jezus als historische mens te begrijpen, moeten we terug naar het eigen oorspronkelijke kader van waaruit Jezus zijn boodschap bracht. Het boek Prediker biedt ons een houvast om tot dat begrip te komen.

Laat ik een voorbeeld geven; in het boek geef ik er meer. Jezus zou zijn volgelingen ‘het gebod’ gegeven hebben om hun vijanden lief te hebben. En zo wordt dat nog steeds als een christelijke opdracht gezien om degene die jou naar het leven staan, lief te hebben. De Nazi’s in de Tweede Wereldoorlog moest je niet willen bestrijden, nee, je moest ze liefhebben. Wat een onzinnigheid! Jezus maakte geen ‘geboden’, en onzinnige al helemaal niet. Oh, de uitspraak zal zeker van Jezus zijn, en zelfs de formulering als zodanig. De bedoeling ervan is echter geen christologische deugdzaamheid, want tijdens Jezus’ leven was er nog helemaal geen christologie. Vanuit de Joodse wijsheidstraditie ‘uw naaste lief te hebben’, poneerde Jezus een literaire stijlfiguur, namelijk een hyperbool, een overdrijving. Hij wilde daarmee aangeven dat het liefhebben van je medemens grenzeloos en onvoorwaardelijk moest zijn. Je moest als het ware zelfs je vijanden liefhebben. Zo stelde Jezus ook niet vast dat alle ‘rijken’ de eeuwige verdoemenis zouden smaken, omdat een kameel nou eenmaal niet door het oog van een naald kan kruipen. Het ging bij die uitspraak niet om een christologische hemel of hel, maar over het al dan niet vinden van ‘het koninkrijk’. En dat was iets waar een rijke aanmerkelijk meer moeite mee zou hebben dan een arme. Dat ‘koninkrijk’ was overigens geen christologische aanduiding van Paulus’ ‘eeuwig leven’, maar een Joodse metafoor voor een ‘goed’ en zinvol leven overeenkomstig een oudtestamentische, goddelijke opdracht. Het ‘de andere wang toekeren’ heeft ook niets van doen met een masochistisch soort pacifisme, waarover menig dominee die dat tot onderwerp van de zondagspreek maakte, de nek brak omdat het christelijk perspectief van de uitleg niemand echt overtuigt. Nee, die ‘rechterwang toekeren’ had van doen met schaamteloosheid in relatie tot de Joodse reinheidsvoorschriften. En dan betreft het een logische, maar poëtisch schitterende, ethische uitspraak.

Een Jezus beoordeeld op zijn eigen merites, had een heel andere boodschap dan later Paulus en de Kerk. Begrip van Prediker leert ons Jezus begrijpen.

​

Het boek is te bestellen bij:

https://motief.buijten.nl/

www.bol.com

de boekhandel

​

VOORWOORD, INHOUDSOPGAVE en INLEIDING staan op op de uitgeverssite

​

​

                     ...............................................................................................................

 

 

Wat heb je nu nog aan Jezus?

Zijn eigen boodschap van voor

het evangelie van Christus

​

Dit boek brengt Jezus’ eigen boodschap, door zijn gelijkenissen en aforismen niet geloofsmatig als christelijke allegorieën te duiden, maar eigentijds rationeel als literaire metaforen in een historische context.

​

Voordat Kerk en geloof Jezus toe-eigenden als mythische Christusfiguur met de Paulinische verlossingsboodschap, bracht de historische Jezus een geheel ander verhaal, dat hij voornamelijk verkondigde middels gelijkenissen. Dit boek speurt op een vernieuwende manier naar die oorspronkelijke Jezusboodschap, door zijn gelijkenissen en aforismen niet conform Kerk en geloofstraditie als ideële christelijke allegorieën te bezien, maar als literaire metaforen tegen de achtergrond van een eigentijdse historische realiteit. In een tijd dat het christelijk geloof onderuitzakt, en kerken zuchten onder leegloop, biedt Jezus’ eigen oorspronkelijke boodschap een verrassend rationeel en modern alternatief voor een religieus zinvolle invulling van het menselijk bestaan. Een boek voor kerkverlaters, agnosten, atheïsten, kerkbestuurders, theologiestudenten, en misschien zelfs voor gelovigen.

 

Het boek wordt geleverd als POD, dwz: er is geen boekvoorraad,

maar is portovrij te bestellen bij:

www.boekscout.nl

en via de boekhandel

​

-----------------------------------------------------------------------------

​

​

 

Jezus van Bethanië 

​

Hoe Jezus te zien, vormde al vroeg na diens dood een controverse die tot in onze tijd voortduurt. Dat betekende vanaf het begin dat men Jezus voorstelde overeenkomstig eigen ideeën over hem. Verhalen en woorden van Jezus werden daarbij tot verhalen en woorden over hem gemaakt. Dat begon al met Paulus, met in zijn kielzog de evangelisten. Zij vormden een gekruisigde Joodse wijsheidsleraar om tot een incarnatie van God. Berust het hele Jezusverhaal daarom niet slechts op mythevorming zonder historische waarheid? En als zo’n Jezusfiguur al bestaan heeft, was hij in feite dan niet eerder een rondtrekkende Helleense cynicus, of een volgeling van het boeddhisme zoals wel beweerd wordt? Voorspelde hij de ondergang van de wereld zoals Johannes de Doper? Onderging hij invloed van Johannes, door wie hij zich immers liet dopen. Waarom trouwens? Was hij werkelijk een historische vervulling van Jesajaprofetieën van honderden jaren eerder? Genas hij echt allerlei ziekten, en wekte hij daadwerkelijk doden op? Was hij een exorcist die ‘boze geesten’ en ‘de Duivel’ uitdreef? Het christelijk geloof heeft haar eigen antwoorden op deze vragen, maar dat bevredigt velen niet langer. Dit boek benadert deze vragen niet geloofsmatig, maar literair en historisch. Wat van Jezus daarna overblijft, is een historische figuur met een geloofwaardige, eigentijdse boodschap, die evenwel tijdloze geldigheid heeft.

​

Geloof je niet, of niet langer, of heb je de kerk achter je gelaten, dan heeft Jezus van Bethanië je misschien iets te vertellen. En als je wel gelooft, vertelt hij je iets anders.

​

Het boek komt rond 1 juli uit. Te bestellen bij 

https://uitgeverijvanwarven.nl

Bol.com, en de boekhandel.

​

​

​